|
دکتر بلال فیلیپس
هر شخصی که به دنیا می آید هیچ انتخابی با خود ندارد. دین خانواده اش یا ایدوئولوژی از همان بدو تولد بر وی رخنه خواهد کرد. به هر حال وقتی که وارد مرحله از زندگی شد که چیزهای اطرافش را بتواند درک نماید ذهن او معمولاً پر از عقاید و افکاری است که در جامعه به عنوان عقایدی درست و صحیح پذیرفته شده است و هر کسی به آن عقیده دارد.
هنگامی که فردی بالغ شده و با سیستم عقاید دیگری آشنا می شود، اعتبار عقیده ی خودش را زیر سؤال می برد. جستجو کننده ی حقیقت اغلب به این نکته می رسد که در درک و فهم هر مذهبی دچار آشفتگی می شود. ایدوئولوژی و فلسفه ادعای درستی و صحیح بودن را می کند. به علاوه آنها مردم را تشویق به انجام کارهای خوب می کنند. بنابراین کدام یک صحیح است؟ هیچ کدام یک از آنها نمی تواند درست باشد از آنجایی که هر ادعایی به غیر از آن اشتباه است. پس جستجوگر چگونه حقیقت را انتخاب نماید؟
خدا به همه ی ما عقل داده است و هوش و فهمی که در گرفتن یک تصمیم قطعی به ما یاری رساند. این مهمترین تصمیم در زندگی هر فردی می باشد. ......
همانند دیگر ادیان یا فلاسفه، اسلام همچنین ادعای تنها راه واقعی رسیدن به خدا را دارد. به همین خاطر تفاوتی سیستم های دیگر ندارد. این رساله قصد دارد اعتبار این ادعا را از طریق شواهدی به اثبات برساند.
به هر حال ما همیشه باید به خاطر داشته باشیم که تنها وقتی میتوانیم تصمیم درستی بگیریم که احساسات و قضاوت را کنار گذاشته و از چیزهایی که چشمان ما را بر روی حقیقت می بندد دوری نماییم. سپس خواهیم توانست از هوش خدادادی در گرفتن یک تصمیم صحیح و عقلانی بهره ببریم.
چندین مبحث وجود دارد، که شاید باعث جلو افتادن ادعای اسلام مبنی بر حق بودن دین خدا شود. در ادامه سه مورد از آن بیان خواهد شد.
اولین استدلال مبنی بر اصل الهی به نام دین و وسعت معنای آن است. دومین استدلال با یگانگی و سادگی آموخته های مربوط به ارتباط میان پروردگار و انسان و مخلوقات سر و کار دارد. سومین استدلال ناشی از حقیقتی است که اسلام دین جهانی بوده و در هر زمانی به وسیله ی تمام انسان ها قابل دسترسی می باشد.این سه استدلال پایه ی اجزاء آنچه که منطق و برهان به آن امر می کند لازم برای دینی که به عنوان دین واقعی خدا مورد توجه قرار گرفته است.
اسم دین
اولین چیزی که به وضوح درباره ی اسلام باید دانست این است که خود کلمه ی "اسلام" به چه معنایی می باشد. در زبان عربی "اسلام" به معنای تسلیم و واگذار کردن به کسی که خدای واقعی است و در زبان عربی به نام "الله" خوانده می شود. در همین زبان کسی که خود را تسلیم امر خداوند نماید "مسلمان" نامیده می شود....
اسلام (تسلیم دربرابر خدا) دینی است که به آدم داده شده است، اولین انسان و اولین پیامبرخدا، و آن اولین دین همه ی پیامبران است که خداوند برای انسان ها فرو فرستاد. به علاوه نام آن توسط خود پروردگار انتخاب شده و به وضوح در آخرین کتاب آسمانی که خداوند برای بشر آشکار نموده ذکر شده است. خداوند در قرآن این آیات را بر اساس نام های ذکر شده نازل فرموده:
(قرآن 5:3)
(قرآن 3:85)
بنابراین اسلام ادعا نمی کند که دین تازه ای است که توسط حضرت محمد صلی الله علیه وسلمدر صده ی هفتم در عربستانآورده شده، بلکه بر اساس اظهارات از قبل بیان شده آن آخرین شکل و روش از دین واقعی می باشد که خداوند متعال آن را اساساً بر آدم و پیامبران بعدی نازل فرموده است.
در این جا چند توضیح مختصر در مورد دو ادیان دیگر که ادعا دارند دین حقیقی خدا می باشند را بیان می کنیم.آیا در هیچ جای انجیل شما پیدا می کنید که خدا به قوم یا نوادگان حضرت موسی فرموده باشد که مذهب آنها یهودیت نام دارد یا اینکه مذهب پیروان حضرت مسیح مسیحیت نام دارد.به عبارت دیگر نام "مسیحیت" و "یهودیت" فاقد ریشه ی الهی و یا تصدیق آن در کتب آسمانی می باشد.
با این حساب دین واقعی مسیح چه بوده است، جدای اسمی که بر آن نهاده شده است؟ چه چیزی باعث شد که دین مسیحیت از نام حقیقی خود جدا شود؟ هر دو کلمه ی مسیح و یهود از زبان عبری مشتق شده است. دین او در آموخته هایش بازتاب داشت، همانطور که اصرار داشت پیروانش وی را به عنوان راهنمای اصلی ارتباط خود با پروردگار بپذیرند.به عقیده ی اسلام مسیح پیامبری است که از جانب پروردگار برگزیده شده و نام وی به زبان عربی "عیسی" می باشد. همانند پیامبر ماقبل وی که از مردم خواست تسلیم اراده ی خداوند شوند(عقیده ای که اسلام بر آن استوار است).این عقیده به وسیله ی تعدادی از اظهارات مسیحح که در انجیل ثبت گردیده است اهمیت پیدا کرد. برای مثال او آموخته که هرکسی خود را تسلیم امر پروردگار نماید وارد بهشت می شود. وی بیان داشته که وی نیز مطیع دستورات خداوند می باشد.
آموخته های فراوانی در این باره در انجیل وجود دارد که با مراجعه به آن می توان مشاهده نمود. همچنین مسیح مانند پیامبران قبل و بعد از خود درواقع دین اسلام را ترویج داده است.
خدا و مخلوقات
از وقتی که تسلیم صد در صد کسی به خواسته ی پروردگار به عنوان اساس ماهیت پرستش ارائه شد، پیام اصلی دین آسمانی خداوند یعنی اسلام بر پایه ی عبادت تنها خدای یگانه استوار است. همچنین مستلزم این است که از پرستش شخص، اماکن و یا چیزهای دیگری به غیر از خدا اجتناب نمود. تمام چیزهایی که خداوند افریده است مخلوق وی می باشند به این معنا است که ماهیت و ذات اسلام فرد را به دوری از عبادت غیر خدا فرا خوانده و وی را به پرستش خدای یگانه دعوت می نماید. تنها او مستحق پرستش است چرا که تنها خداوند است که با خواسته ی خود به دعاهای ما پاسخ می دهد.
بنابراین اگر فردی درختی را عبادت کند آیا دعاهای وی اجابت می شود، این درخت نیست که به خواسته هایش پاسخ میدهد بلکه خداوند است که اجازه می دهد این حالت بر محیط غالب شود. ممکن است کسی بگوید؛ خوب معلوم است، شاید کسی که درخت را می پرستد همین حالت برای کسی که مسیح، بودا و یا کریشنا را عبادت می کند پیش بیاید. باید بدانیم که این خداوند است که خواسته ی ما را اجابت می کند نه کس دیگری. مسیح به پیروان خود نمی گوید که او را بپرستند بلکه فقط خدای متعال شایسته ی چنین کاری است.
«اگر عذاب کنی ایشان را پس ایشان بندگان تواند و اگر بیامرزی ایشان را پس توای غالب استوارکار.» (قرآن کریم 5:118)
«و گفت پروردگار شما دعا کنید به جناب من تا قبول کنم دعای شما را، هر آئینه آنانکه تکبر می کنند از عبادت من داخل خواهند شد به دوزخ خوار شده.» (قرآن 40:60)
خالی از لطف نیست که بر پیام اصلی دین اسلام تأکید و علناً اظهار شود که خداوند و مخلوقاتش هر کدام هستی جداگانه ای دارند. خداوند با مخلوقاتش برابر نیست و نه مخلوقات مانند او می باشند. وقتی انسان به غیر از پروردگار مخلوقات او را مورد پرستش قرار میدهد در واقع عظمت و کبریایی او را نادیده گرفته است. این باوری است که هستی و ماهیت خداوند در هرجایی همراه مخلوقات است و یا اینکه از هستی خود به آنها داده است. این دلیل و توجیه برای پرستش خدا کافی است.
در قرآن خداوند به وضوح تصریح کرده است:
«و هر آئینه فرستادیم در هر گروهی پیامبری را که عبادت خدا کنید و احتراز کنید از بت ها، پس از ایشان کسی بود که راه نمودش خدا و از ایشان کسی بود که ثابت شد بر وی گمراهی پس سیر کنید در زمین پس بنگرید چگونه شد آخر کار تکذیب کنندگان.» (قرآن 16:36)
هنگامی که عبادت کنندگان بت مورد سؤال قرار گرفتند که چرا آنها برای بت هایی سجده می برند که ساخته ی دست بشر می باشد، پاسخ همه مثل هم بود که در واقع آنها تصویر سنگی را نمی پرستند بلکه خدایی که درون آن وجود دارد را عبادت می کنند.آنها ادعا دارند که بت سنگی یک نکته ی مهم درباره ی ذات خداوند است و آن خود خدا نیست.کسی که مفهوم خدا را قبول کرده و در آفرینش او حضور پیدا کند مجبور است این استدلال درمورد بت پرستی را بپذیرد.از آنجایی که کسی معنی اصلی پیام اسلام را درک کرده باشد مستلزم است که هرگز با بت پرستی موافقت ننماید مهم نیست که تا چه حد عقلانی باشد.
به هر حال اسلام بشر را دعوت به یکتا پرستی می کند و با آوردن کلمه ی شهادتین کاملاً خود را تسلیم اوامر الهی می نماید. ایمان آوردن به یگانگی خداوند و پیامبری حضرت محمد صلی الله علیه وسلم لازمه ی تسلیم خواست پروردگار و ترک پرستش خدایان دروغین می باشد.
نتیجه گیری
مطالب قبلی ارئه شده نشان داد نام دین اسلام بنیادی ترین رکن اسلام را بیان می دارد، تسلیم شدن در برابر خداوند، و این که نام «اسلام» نه توسط یک انسان که بر اساس کتاب مقدس دین اسلام برگزیده شده است. همچنین معلوم گردید که فقط دین اسلام وحدانیت خداوند و صفات او را آموخته و به عبادت خالص و توحیدی برای او و بدون شریک قرار دادن دیگری امر می کند. دست آخر، بنابر سرشت آسمانی انسان برای عبادت خداوند و نشانه هایی که خداوند در طول اعصار برای اشخاصی مکشوف نموده، اسلام را می تواند دین برگزیده ی همه ی خداباوران اعصار تاریخ دانست.
خلاصه اینکه، اهمیت نام اسلام (تسلیم گشتن برای خداوند)، اعلان اصولی دین اسلام و تاکید بر توحید و یگانگی خداوند بوده و در دسترس بودن اسلام برای همه ی بنی بشر در تمام ادوار تاریخ به روشنی بر ادعای اسلام منبی بر اینکه از آغاز زمان، مهم نیست با چه زبانی بروز یافته باشد، اسلام به تنهایی یگانه دین راستین خداوند بوده و خواهد بود.
ترجمه: مسعود
مهتدین
Mohtadeen.Com
|
