2025 Jun 30

www.mohtadeen.com    

عـنوان    :       

چه کسی علم غیب را می داند؟

علم غیب علمی است که فقط به الله عزوجل اختصاص دارد. هیچ کس جز الله تعالی از غیب خبر ندارد؛ حتی رسول الله صلی الله علیه وسلم هم از امور غیبی آگاهی نداشتند. در این مقاله به طور مختصر دلایلی را از قرآن و سنت بیان می کنیم که برای ما به طور واضح بیان می کنند که عالم الغیب، چه کسی است؛ الله تعالی می فرماید: {‏بگو: كسانی كه در آسمان ها و زمين هستند غيب نمی دانند جز الله}[1]. در جای دیگر می فرماید: {بگو: من مالک سود و زيان خود نيستم، مگر آنچه را الله بخواهد، و اگر غيب می دانستم، خير و سود بسياری برای خود فراهم می ساختم، و هيج بدی و زيانی به من نمی رسيد، من کسی نيستم جز بيم دهنده و بشارت دهنده ای برای گروهی که ايمان دارند}[2] و {و کليدهای غيب نزد اوست؛ و جز او کسی آنها را نمی داند}[3].

بر این اساس هیچ کسی جز الله تعالی غیب را نمی داند و کسی از آن آگاهی ندارد. فقط او می داند که چه گذشته، چه می گذرد و چه خواهد گذشت. اوست که فقط می داند چه کسی به بهشت و چه کسی به جهنم می رود و از همه چیز آگاهی دارد. اما پیامبران فقط آن چیزی را می دانستند که به آنان وحی می شد؛ الله جل و علا می فرماید: {او دانای غيب است و غيب خود را بر هيچ کس آشکار نمی سازد. مگر بر آن پيامبری که برگزیده شده باشد}[4]. پس الله حق تعالی آنچه را که می خواست به پیامبرانش وحی می نمود. همان طور که رسول الله صلی الله علیه وسلم را از چیزهای زیادی را در مورد قیامت، بهشت، جهنم، دجال، یأجوج و مأجوج و... آگاه ساخت؛ این ها امور غیبی هستند که به رسول الله صلی الله علیه وسلم وحی شد و آن را به مردم ابلاغ نمودند، و از این طریق مردم به امور غیبی پی می بردند. اما پس از وفات ایشان هیچ کس در این دنیا نمی تواند از غیب آگاهی پیدا کند زیرا با وفات ایشان، وحی الهی نیز قطع شد. رسول اکرم صلی الله علیه وسلم بعد از وفاتش نمی داند که در این دنیا چه اتفاقاتی رخ داده است و از احوال مردم آگاهی ندارد بلکه فقط درود و سلامی را که امتش به او می فرستند به وی عرضه می شود و از هیچ چیز دیگری آگاهی و اطلاع ندارد. وی می فرمایند: {بر من صلوات بفرستید؛ زیرا صلوات شما در هر جا که باشید به من رسانده می شود}[5]. پس وی از حال و احوال مردم و آنچه که در دنیا می گذرد آگاهی و اطلاع ندارد.

در حدیثی رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید: "بعضی از مردم از کنار حوض من رانده می شوند؛ می گویم: پروردگارا! آنان امت من هستند. می فرماید: همانا تو نمی دانی که بعد از تو چه کردند. سپس من همان چیزی را می گویم که عیسی بن مریم فرمود: تا زمانی که در ميان آن ها بودم مراقب و گواهشان بودم و چون مرا بر گرفتی تو خودت مراقب آن ها بودی و تو بر هر چيز گواه و شاهدی"[6]. در این جا به طور واضح و آشکار بیان شده است که پس از وفاتشان نمی دانند که مردم پس از وی چه کردند. ایشان فقط آن چیزی را می دانند که به صورت وحی به او رسانده شده بود و از چیز دیگری اطلاع ندارند. پس کسی جز الله سبحان، از غیب آگاهی ندارد.