2025 Jul 11

www.mohtadeen.com    

عـنوان    :       

همانا توحید اساس قبول اعمال و شرک سبب بطلان اعمال است،  خداوند عزوجل  می‌فرماید:

«إِنَّ اللَّهَ لَا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِكَ لِمَنْ يَشَاءُ وَمَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدِ افْتَرَى إِثْمًا عَظِيمًا» النساء: ٤٨

 اما شیعه همه این‌ها را فقط برای ولایت اثنی عشری قرار داده‌اند و روایات دروغی را جعل نموده‌اند برای بیان این‌که‌ کسی معتقد به امامت و ولایت آن‌ها باشد به مغفرت و فردوس اعلی خواهد رسید هر چند سرتاپا غرق در گناه و معصیت باشد و هر کس به امامت و ولایت ایمان نداشته باشد طرد و نفرین می‌شود و در نهایت به آتش انداخته می‌شود،  گفته‌اند: خداوند علی را به عنوان علامتی بین خود و مخلوقات قرار داده است هر کس آن‌را بشناسد مؤمن و هر کس او را انکار کند،  کافر است و هر کس او را نشناسد گمراه و هرکس همراه او امام دیگری قرار دهد،  مشرک است و هرکس با ولایت او پیش خدا برگردد وارد بهشت می‌شود.([1])

در روایات دیگری گفته‌اند: هرکس ولایت او را بپذیرد و بعد از آن بمیرد نماز،  روزه،  زکات و حجش پذیرفته می‌شود و هر کس به ولایت او اقرار نکند هیچ اعمالی از او پذیرفته نمی‌شود.([2])

طبق افترائات آن‌ها،  ابو عبدالله خطاب به‌ آنان گفته: هر کس مخالف شما باشد اگر عابد هم باشد آیه‌ 2 تا 4 سوره غاشیه بر او صدق می‌کند:

«وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ (2) عَامِلَةٌ نَاصِبَةٌ (3) تَصْلَى نَارًا حَامِيَةً» الغاشية: ٢ - ٤

(مردماني،  در آن روز خوار و زبون خواهند بود. ‏ دائماً خواهند كوشيد و رنج خواهند كشيد. ‏ ‏ به آتش بس سوزان و گدازان دوزخ در خواهند آمد و خواهند سوخت).

گمان می‌کنند که جبرئیل بر محمد نازل شد و فرمود: ای محمد! سلام من و خداوند را پذیرا باش،  بدان که‌ خداوندگار می‌فرماید: آسمان هفت‌گانه و آن‌چه‌ در آن است را خلق کردم،  زمین هفت‌گانه و آنچه بر روی آن هستند آفریدم،  اما هیچ جایی را محترم‌تر از مقام و رکن خلق نکرده‌ام،  اگر بند‌ه‌ای در آن مکان مرا از روز اول تا قیامت یاد کند ولی به ولایت علی کافر باشد چیزی از او پذیرفته نمی‌شود و وارد جهنم می‌گردد.([3])

روایات آن‌ها از این مبالغه‌گوی دست بردار نیستند که عبادت منکرین ولایت نفعی ندارد تا این‌که‌ می‌گویند: اگر بر اثر سجده فراوان،  گردنش ترکیده شود باز هم عبادتی پذیرفته نمی‌شود مگر با ولایت اهل بیت([4])

گمان می‌کنند که خدا فرموده: ای محمد! اگر عبدی مرا عبادت کند تا لاغر و نازک می‌شود سپس در حالی به سوی من برگردد که ولایت امامان را انکار کند نه در جنتم او را اسکان می‌دهم و نه به‌ زیر سایه‌ی عرشم می‌آید.([5])

یا ادعا می‌کنند که پیامبر صلی الله علیه وسلم  فرموده: اگر عبدی در روز قیامت با خرمن عبادتی به اندازه‌ی کوهی بیاید ولی ولایت علی را نپذیرد او را به‌ میانه‌ی آتش پرت می‌کنم.([6])

 یا «اگر عبدی با عبادت هفتاد نبی بیاید ولی منکر ولایت باشد از او پذیرفته نمی‌شود»([7])

حتی می‌گویند: توحید بدون ولایت پذیرفته نمی‌شود در روایات آنها از پیامبر صلی الله علیه وسلم  نقل کرده‌اند که فرموده: هر کس بگوید لا اله الا الله وارد بهشت می‌شود،  دو مرد از اصحاب گفتند: ما می‌گوییم: لا اله الا الله. پیامبر صلی الله علیه وسلم  در حالی که‌ دستش را بر سر علی کذاشته بود،  فرمود: لااله الاالله تنها از این و پیروانش پذیرفته می‌شود،  و خطاب به‌ آنان گفت: نشانه‌ و علامت پیروی از علی،  این است که در جای او ننشینند و او را تکذیب نکنند...([8])

یعنی ولایت مقدم بر شهادت است و اساس آن می‌باشد.. و شهادت تنها از یاران علی پذیرفته می‌شود.

اعتقاد به امامت مدار عفو و بخشش است و انکار آن سبب خشم خدا می‌باشد،  برای تأیید این دروغ‌ها،  روایات فراوانی را جعل نموده‌اند؛ روایت کرده‌اند که‌ علی رضی الله عنه  از پیامبر صلی الله علیه وسلم  نقل کرده‌ که‌ جبرئیل علیه السلام  به‌ او گفته‌ که‌ خداوند عزوجل  فرموده: سوگند به عزت و جلالم هر عبدی را مورد عذاب خود قرار می‌دهم که ولایت امام ظالم را بپذیرد هر چند دارای اعمال حسنه فراوانی باشد و هر عبدی را عفو می‌کنم که امامت امام عادل را بپذیرد هر چند غرق گناه باشد.([9])

روایات فراوانی دارند که صاحب «البحار» در همه‌ی آن‌ها دست دارد،  به‌ عنوان نمونه‌ در باب «أنهم عليهم السلام أهل الأعراف.. لا يدخل الجنة إلا من عرفهم وعرفوه» تقریباً بیست روایت را ذکر کرده است([10]) و در باب «أنه لا تقبل الأعمال إلا بالولاية» هفتاد و یک روایت را ذکر کرده است.([11])

هیچ کدام از این روایات بوی از اسلام نبرده‌اند،  اینک قرآن که‌ نخستین معیار و نخستین مرجع برای هر مشکلی است،  در دسترس همگان امی‌باشد،  اما هرگز چنین اصلی را نهادینه‌ نکرده‌ است.

خداوند عزوجل  بیان می‌کند که پایه‌ و اساس پذیرش عبادات و دوری از آتش توحید است و شرک موجب محروم شدن از بهشت و رسیدن به‌ جهنم می‌باشد:

«إِنَّهُ مَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ وَمَأْوَاهُ النَّارُ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصَارٍ» المائدة: ٧٢

(بيگمان هر كس انبازي براي خدا قرار دهد،  خدا بهشت را بر او حرام كرده است (و هرگز به بهشت گام نمي‌نهد) و جايگاه او آتش (دوزخ) است. و ستمكاران يار و ياوري ندارند (تا ايشان را از عذاب جهنّم برهاند)).

«إِنَّ اللَّهَ لَا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِكَ لِمَنْ يَشَاءُ» النساء: ٤٨

و قرآن تمامی گزافه‌گویی‌های شیعه‌ را تکذیب می‌نماید،  اینک خداوند عزوجل  می‌فرماید:

«مَنْ آَمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآَخِرِ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ » البقرة: ٦٢

(هر كه به خدا و روز قيامت ايمان داشته و كردار نيك انجام داده باشد،  چنين افرادي پاداششان در پيشگاه خدا محفوظ بوده).

که‌ خداوند عزوجل  در ضمن آیه‌ی فوق ایمان به‌ ولایت را ذکر نکرده‌ است.

آن‌ها گمان می‌کنند که ایمان به ولایت اثنی عشر از نماز و سایر ارکان اسلام بهتر و بزرگ‌تر است،  در حالی که قرآن هشتاد دفعه نماز را بحث کرده‌،  ولی یک آیه‌ در مورد ولایت را نازل نفرموده است... آیا خداوند عزوجل  می‌خواهد بندگان گمراه شوند یا به حقیقت نرسند؟ نه،  این بهتان بزرگی است:

«وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُضِلَّ قَوْمًا بَعْدَ إِذْ هَدَاهُمْ حَتَّى يُبَيِّنَ لَهُمْ مَا يَتَّقُونَ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ» التوبة: ١١٥

(خداوند (به سبب عدالت و حكمتي كه دارد) هيچ وقت قومي را كه هدايت بخشيده است گمراه نمي‌سازد (و در برابر اشتباه و لغزش ناشي از اجتهادي كه مي‌كنند،  به عقاب و عذابشان نمي‌گيرد) مگر زماني كه چيزهائي را كه بايد از آنها بپرهيزند روشن و آشكار (و بي‌شبهه و اشكال،  توسّط پيغمبر) براي آنان بيان كند. بيگمان خداوند آگاه از هر چيزي است).

در روایات آن‌ها چیزهایی ذکر شده که سخنانشان را باطل می‌گرداند،  هر چند که‌ تأویلات و تقیه‌ی آن‌ها درنگ نمی‌کنند و بسیار سریع به‌ نابودسازی این روایات معتدل اقدام می‌نمایند،  اما این‌را ذکر می‌کنم تا بر آن‌ها اتمام حجتی شده باشد و بیان شود که نصوص متناقضی در لابه‌لای کتاب‌هایشان دیده‌ می‌شود..

در تفسیر «فرات» آمده که علی بن ابی‌طالب گفته: وقتی آیه‌ی زیر نازل شد:

«قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى» الشورى: ٢٣

(بگو: در برابر آن (همه نعمت كه در پرتو دعوت اسلام به شما خواهد رسيد) از شما پاداش و مزدي نمي‌خواهم جز عشق و علاقه نزديكي (به خدا) را (كه سود آن هم عايد خودتان مي‌گردد)).

از رسول خدا شنیدم که می‌فرمود: جبرئیل گفت: ای محمد! هر دینی اصل و فرعی دارد،  اصل دین قول «لااله الاالله» و فرعش محبت اهل بیت و قبول کردن ولایت آن‌ها با رعایت حق و حقیقت است ([12])

این نص مخالف مذهب اخباریون شیعه است،  چون اصل دین را توحید قرار می‌دهد و ولایت و محبت اهل بیت فرع است و آن هم مشروط شده به موافق حقیقت بودن.

سایت مهتدین

Mohtadeen.Com

-----------------------------------------------------------

([1])ـ اصول کافی،  ج1،  ص437.

([2])ـ امالی صدوق،  ص154و155.

([3])ـ امالی صدوق،  ص290،  بحار الانوار،  ج27،  ص167.

([4])ـ الخصال،  ج1،  ص41،  ف المحاسن،  ص224،  بحار الانوار،  ج27/ 167،  168.

([5])ـ بحار الاانوار،  ج27،  ص169.

([6])ـ امالی/شیخ طوسی،  ج1،  ص314.

([7])ـ بحار الانوار،  ج27،  ص172.

([8])ـ بحار الانوار،  ج27،  ص201.

([9])ـ بحار الانوار،  ج27،  ص201،  الغیبه/نعمانی،  ص83.

([10])ـ بحار الانوار،  ج24،  ص247 و256.

([11])ـ بحار الانوار،  ج27،  ص166و202.

([12])ـ تفسیر فرات،  ص148و149،  بحار الانوار،  ج23،  ص247.