|
داستان رقاص معروف، هاله صافی که از هنرنمایی کنارکشیده و به آرامش روحی حاصل از بازگشت به موطن و زندگی خویش رسیده است، در یک مصاحبه ی خبری چنین نقل شده است:
"در یکی از روزها در یکی از هتل های مشهور قاهره به ادای رقص مشغول بودم، در همین حین احساس نمودم که وجود من تنها جسم و تن است، یک عروسک بدون هدف. برای اولین بار از اینکه نیمه عریان بوده و مقابل مردان و در میان گود می رقصم، خجالت کشیدم.
آن مکان را به سرعت و با گریه ای عصبی ترک کرده، به اتاقم رفته و لباس هایم را پوشیدم. حس و حالی بر من چیره گشت که هرگز در طول عمرم، که از 15 سالگی به رقص مشغول بودم، تجربه نکرده بودم.
بی درنگ وضو گرفته و نماز خواندم. همان لحظه برای اولین بار احساس خوشبختی و امنیت را درک کردم و از همان روز، با وجود مخالفت ها و استهزاء بسیار، شروع به پوشیدن حجاب نمودم. فریضه ی حج را به جای آورده و به گریه و زاری ایستاده و برای روزهای سیاه بختی ام نالیدم."
داستان تاثیر گذار و عبرت آموز این بانو چنین خاتمه می یابد:
هاله صافی مرد و هرچه داشت با او مدفون گردید، اما اسم من شب زنده دار عبادتگران، مادر کریم، کدبانوی خانه است. با پسر و شوهرم زندگی می کنم. از حسرت دقایق و لحظاتی که به دور از آفریدگاری که من را همه چیز بخشیده سپری کرده ام اشک ندامت از چشمانم سرازیر است.
اکنون من تازه متولد گشته ام. بعد از آن که نگرانی و اندوهی که باوجود ثروت، شب زنده داری ها و لهو لعب، همراه من بودند، احساس آرامش و امنیت می نمایم." وی اینگونه نتیجه می گیرد: "تمام سالیان پیش را به دوستی شیطان سپری نموده و جز لهو و رقص چیزی نمی دانستم. زندگانی بسیار پست و بی ارزشی داشتم، همیشه احساس خشم و عصبیانیت با من بود. اما اکنون من تازه متولد شدهلم، چرا که احساس می کنم در سایه امنیت و سعادتی قرار دارم که آن را بر من مبارک و میمون می دارد. من در پناه خداوند متعال قرار گرفته ام.
والســلام.
منبع: http://www.moon-14.com/vb/showthread.php?t=21618
ترجمه: مسعود
سایت مهتـدین
Mohtadeen.Com |
