شماره مقاله :

به نام خدا

زنی در عصر رسول خدا صلی الله علیه و سلم مرتکب فحشا شد. او به گناه و جرم خود اعتراف کرد. خداوند متعال بر رسول اکرم چنین وحی نازل فرمود: « يَوْمَ لا يَنْفَعُ مَالٌ وَلا بَنُونَ * إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ» [شعراء:88-89]

آن زن نزد پیامبر خدا صلی الله علیه و سلم آمده و به گناه زنا اعتراف کرده و از وی خواست تا او را تطهیر نماید. آنحضرت صلی الله علیه و سلم از وی روی برگرداند؛ چون نمی خواست خبری که خداوند مخفی نگاهداشته آشکار شود. تا وقتی که چهار بار علیه خود شهادت داد. آنگاه که پیامبر صلی الله علیه و سلم متوجه شد او باردار است فرمود: «برو و هرگاه آن را گذاشتی بازگرد.» آن زن رفت و صبر پیشه کرد. او به روز قیامت می اندیشید و می خواست مجازاتش در همین جهان باشد. نوزدش را به دنیا آورد.

سهل بن سعد می گوید: قسم به خدا که هرگز روزی را که به همراه کودکش که در پارچه ای پوشانده بود بازگشته و خواستار پاک شدن از رسول خدا صلی الله علیه و سلم نمود را از یاد نمی برم.

آنحضرت صلی الله علیه و سلم فرمود: «برو تا او را شیر داده و از شیر بازگیری و سپس بازگرد.»

به صبر و بردباری این زن بنگرید که در طول این مدت همچنان ثابت قدم مانده بود و به فکر اجر و ثواب در اجرای حق بود. او بعد از دو سال که فرزندش را از شیر گرفت بازگشت.

کودکش را آورد و در دست او تکه ای نان قرار داشت. پییامبر صلی الله علیه و سلم فرمود: «چه کسی این کودک را سرپرستی خواهد کرد؟» یکی از انصار او را برگرفت.

آن زن را بردند و او وضوی توبه گرفته بود و دروازه های هشتگانه ی بهشت بر وی گشوده شده بودند. خداوند متعال می فرماید: «  قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ» [الزمر:53]

مؤمنان گرد آمدند تا شریعت خداوند را به جای آورند و اجرای حدود خداوند را جلوه گر سازند. آن ها با سنگ بر وی می زدند و او همچنان صابر و بردبار ایستاده بود تا آنکه جان به جان آفرین سپرد.

خون او بر مردم می پاشید. برای همین یکی از اصحاب او را دشنام داد. پیامبر صلی الله علیه و سلم به او گفت: «مراقب باش ای فلانی! قسم به آنکه جان من در دست اوست، اگر توبه ی این زن میان اهل مدینه تقسیم می گردید کفایت همگان را می کرد.»

آنحضرت ادامه داد: «و سوگند به آنکه جانم به دست اوست که او را دیدم که در جویبارهای بهشت شنا می کرد.»

منبع: سخنرانی شیخ عائض القرنی با عنوان "مفسدون فی الارض"

پایان

ترجمه: مسعود

سایت مهتدین

Mohtadeen.Com