بسم الله الرحمن الرحيم
...
از جمله تصورات نادرست دیگر این باور است که هر زن مسلمانی که حجاب می پوشد به این کار مجبور شده است. برداشتی نادرست تر از این ممکن نیست. در واقع تصمیم نهایی برای پوشیدن حجاب اغلب به راحتی گرفته نمی شود. روزها تفکر و مراقبه، ترس و اضطراب اجتناب ناپذیر از واکنش ها و عواقب آن و نهایتاً شجاعت فراوان در پس چنین تصمیمی نهفته است.
پوشیدن حجاب یک تصمیم کاملاً شخصی و مستقل است که برخاسته از درک قدر و ارزش حکمت نهفته در پس فرمان الهی و امید خالصانه برای کسب رضایت و خوشنودی خداوند متعال می باشد.
موهجا کهف، استادیار رشته ی انگلیسی و مطالعات خاورمیانه دانشگاه آرکانزاس، در یک وبلاگ در اینترنت می نویسد: "باور دارم که حجاب لطف و عنایتی از جانب خداوند متعال می باشد، اگر چنان نبود آن را نمی پوشیدم. من اعتقاد دارم که در ژرفای این حکم زیبایی و شکوه بی اندازه ای پنهان است. این حکم به زندگانی من زیبایی و لذتی بخشیده که همیشه باعث شگفتی من است."
فرحه خان، 18 ساله، ساکن راکول می گوید: "برای من حجاب هدیه ای از جانب خداوند است. آن به من فرصت آن را می دهد که به خداوند نزدیک تر شوم. همچنین مهم تر از همه این که (به من این اجازه را می دهد) که ایستادگی کرده و به عنوان یک مسلمان خود را بشناسانم."
به هر حال، با این شناخت نوعی مسئولیت سنگینی به عنوان نماینده ی کاملاً آشکار و مشخص اسلام و مسلمانان نیز بر دوش می افتد. خواهران محجبه هر جایی بروند، مسلمانان و غیرمسلمانان متوجه می شوند که آن ها پیروان اسلام می باشند.
در کشوری که اطلاعات نادرست درباره ی اسلام و مسلمانان فراوان است، خواهران مسلمان فرصت آن را دارند که اسلام را به درستی به تصویر بکشند.
اما بزرگ ترین مسئولیت مربوط به حجاب درک این موضوع است که حجاب چیزی بیش از تنها یک روسری است؛ سادگی و وقار درونی هم به راستی مهم است. این ارزش درونی به روسری و حجاب در بیرون معنا می بخشد. این حالت از منش و رفتار کلی هر زن مسلمان، نحوه ی رفتار، پوشش، گفتار و...، معلوم می شود.
تنها زمانی که وقار و متانت درونی خود را از طریق حجاب بیرونی عرضه کند خوهران محجبه می توانند نماینده و الگوی درست و زیبایی از مسلمانان به پیروی از پیامبر بزرگوار صلی الله علیه و سلم و پیروانش رضی الله عنهم اجمعین باشند.
کهف ادامه می دهد: "حجاب فی نفسه فقط یک تکه پارچه است. فکر نمی کنم که ما باید آن را به عنوان تنها نشانه ی ارزشمداری و اخلاق یک زن یا پایه ی ایمان او در نظر بگیریم. دیگر عملکردهای مرتبط مانند آداب معاشرت، اخلاق و کردار، نیز هستند که به آن معنی می بخشند."
صبا بایگ، 21 ساله، به تازگی از دانشگاه راگرس واقع در نیو برنزویک فارغ التحصیل شده است. او 17 سال داشت وقتی که به طور جدی تصمیم به پوشیدن حجاب گرفت و فکر می کند که هنوز در مراحل آموختن حجاب درونی است. او عنوان می دارد: "مهم ترین چیزی که دریافته ام این است که حجاب تنها پوشاندن سر با یک روسری نیست، بلکه بیش تر حجاب و پرده ای است بر قلب انسان. حجاب بیش از پوشش بیرونی است. حجاب بیرونی بخش آسان تر کار است. حجاب بیش تر مربوط می شود به وقار و پاکدامنی و نحوه ی عرضه و عملکرد شخصی افراد."
کهف می افزاید: "در این جهان، نمی توانم به چیزی بهتر از مسلمان بودن فکر کنم. پوشیدن حجاب این حس را پررنگ ساخته و من را نسبت به آن آگاه می کند. حجاب برای من مهم است، و وقتی آن را می پوشم برای من به معنی همه چیز است."
ایمان، تازه مسلمانی که در حال حاضر در حال تحصیل در استرالیا می باشد می گوید: "متاسفانه، مشکلاتی هم دارد: مورد تبعیض واقع می شوی، مانند یک فرد عقب افتاده و مورد ظلم واقع شده با تو رفتار می کنند... من آن را به خاطر خداوند می پوشم و برای آنکه خودم چنان می خواهم."
با این وجود، جامعه در حالت کلی، تا حدی تصور معینی از حجاب را ارائه می کند. کهف بیان می دارد: "محیط موجود می تواند آن را مانند یک نشانه ی تحت ستم بودن معرفی کند. به عنوان مثال، در جامعه ای که رعایت حجاب متضمن (به صورت عملی) محرومیت زنان از امکانات جامعه، از جمله تحصیلات، مسجد، امکانات دینی و راهنمایی معنوی، فعالیت اقتصادی و... باشد، حجاب کیفیت های تحت جور بودن را ارائه می دهد. همچنین وقتی که حجاب به جای تشویق و تقدیر مهرورزانه در عمل مورد تحریم های تنبیهی قرار گیرد، زیبایی موجود در آن را نابود کرده و آن را به موضوعی ناپسند تبدیل می کند."
کهف چنین نتیجه می گیرد که: "(در عین حال) محیط پیرامون می تواند آن را علامت و نشانه ی آزادی قرار دهد، مانند چیزی که در ایالات متحده تجربه می کنیم. برای خیلی از ما در جامعه ای که درجاتی از برهنگی جنسی به زنان تحمیل شده است، پوشیدن حجاب یک تجربه ی رها و آزاد کننده به حساب می آید. برای ما حجاب به معنای عدم تایید و اطاعت از سیستم غیر عادلانه ی فکری است. ما شاهد محرومیت های اجتماعی به خاطر پوشیدن آن بوده ایم، و این تجربیات در حافظه ی ما حک شده اند، و نه تجربه ی پوشیدن اجباری آن."
برای بسیاری از زنان حجاب یک تذکر و یادآور همیشگی است به اینکه برخلاف دیگر زنان آن ها نباید زندگی و جسم خود را برای مردان دیگر شکل دهند. بایگ در حالی که چشمانش برق می زد گفت: "قبل از آنکه شروع به پوشاندن خویش نمایم، من بر اساس افکار دیگران درباره ی خود، به خود می اندیشیدم. این حالت را در اغلب دختران می بینم، شادی و خوشحالی آن ها در گرو نگاه دیگران، به ویژه مردان، به آنان است. از زمان دیدگاه من درباره ی خودم بسیار فرق کرده است و عزت نفس بسیار زیادی کسب نموده ام. متوجه شده ام که اهمیتی ندارد بقیه فکر می کنند زیبا هستم یا خیر. این اهیمت دارد که من خود را زیبا بدانم و بفهمم که خداوند من را زیبا می داند و زیبا می کند."
به علاوه پوشش متین و موقر و حجاب به عنوان عوامل بازدارنده در برابر خشونت های اجتماعی عمل می کنند. بر خلاف باور رایج در بین مردم، حجاب تنها محدود به زنان نمی شود. در آیه ای که قبل از حکم به زنان برای فرو آوردن نگاه هایشان در قرآن کریم ذکر شده چنین بیان می شود: {بگو به مردان مسلمان که بپوشند چشم های خود را و نگاه دارند شرمگاه های خود را این پاکیزه تر است ایشان را هر آئینه خدا خبر دار است به آنچه می کنند.} (24:30)
حضرت محمد صلی الله علیه و سلم می فرماید: "هر کس (پاکی) مابین دو فک (زبان) و آنچه بین دو پایش است (شرمگاه) را تضمین کند، من بهشت را برای او تضمین می کنم."
حجاب را تنها به دلیل آنکه مردها تمایلات نامشروع خود را بازدارند نمی پوشند، بلکه زنان مسلمان حجاب را به خاطر خداوند متعال و خودشان رعایت می کنند. اسلام دین میانه و تعادل می باشد.
بنابراین از زنان توقع نمی رود که به تنهایی اخلاق و راستی در جامعه را نگاه دارند. در عوض، دین اسلام از مردات و زنان می خواهد که متقابلاً در پدید آوردن یک محیط و جامعه ی سالم که کودکان با ارزش ها و مفاهیم مثبت، زیبا، سازنده و کاربردی بزرگ شوند، تلاش نمایند. مردها به همان میزان لازم است که وقار و متانت داشته باشند تا در محیط زندگی خویش با مسئولیت پذیری رفتار کنند.
در حقیقت، در این جامعه نمی توان تاکید کافی برای واداشتن مردان به نگاه داشتن چشمان شان اعمال نمود. همانگونه یکی از برادران در این رابطه می گفت: "در این مورد چه فکر کنید: چه چیزی نیروی بالقوه برای آسیب رساندن را دارد؟ خواهری که با وجود پوشش متین روسری بر سر ندارد یا برادری که بیرون می رود تا در خیابان و محیط اطراف دانشگاه چشم چرانی کند؟ من به طور دقیق نمی توانم میزان آن را بیان کنم، اما حدس می زنم دومی مخرب تر باشد."
جابر ابن عبدالله، وقتی که از حضرت محمد صلی الله علیه و سلم درباره ی افتادن نگاه یک مرد به صورت اتفاقی به یک زن غریبه پرسید، آنحضرت صلی الله علیه و سلم فرمود: "چشم هایت را برگردان." در حدیثی دیگر آمده که آنحضرت صلی الله علیه و سلم حضرت علی رضی الله عنه را به خاطر نگاه دوباره انداختن به یک زن نکوهش کرد؛ و فرمود که نگاه دوم از جانب شیطان است.
مفهوم پاکدامنی و حجاب در اسلام کلی است و زنان و مردان را دربرمی گیرد. آرمان پایانی آن نگاه داشتن ثبات اجتماعی و رضایت پروردگار است.
از آن جا که زنان مسلمان به خاطر پوششی که دارند بیش تر توی چشم می خورند، برای مردم هم نسبتاً آسان تر است که آنان را با تصویر نادرستی که در روزنامه ها و رسانه ها می بینند مرتبط سازند.
از این رو، رفتارهای کلیشه ای ادامه می یابند و خواهران مسلمان اغلب برای آن هایی که با زنان مسلمانی که براساس قانون الهی لباس می پوشند آشنایی ندارند، "مرموز" به نظر می رسند.
این هاله ی "رمز و راز" از میان نمی رود تا وقتی که شیوه ی زندگی آنان، اعتقادات و سیستم فکری آن ها به خوبی شناسایی و کنکاش نگردد.
به صراحت می گویم که این قابل دستیابی نیست تا زمانی که با زنان مسلمان یا هر مسلمان دیگری به خاطر آن با احترام آشنا نشد. بنابراین، بار دیگر که یک مسلمان را دیدید، توقف کرده و با او صحبت کنید، احساس خواهید کرد، انشاءالله، که انگار وارد دنیای دیگری شده اید، دنیای اسلام: پر از فروتنی، پارسایی و البته پاکدامنی!
پایان
