شماره مقاله :

بسم الله الرحمن الرحیم

در بخش اول این مقاله به این موضوع پرداختیم که اگر چنانچه کسی به وحدانیت پروردگار ایمان داشته باشد باید بلافاصله اسلام را بپذیرد. همچنین مطرح کردیم که اسلام دین عفو و بخشش است. مهم نیست که گناهان فرد به چه اندازه باشد، خداوند بسیار بخشنده و مهربان است و هفتاد بار این ویژگی های خداوند در قرآن آمده است.

ترجمه ی فارسی: {آنچه در زمین است می آمرزد هرکه را خواهد و عذاب می دهد هر که را خواهد و خدا آمرزنده و مهربان است} (3:129)

به هر حال در اینجا تنها گناهی که خداوند آن را عفو نمی فرماید، همان شریک قرار دادن برای ذات پاک وی می باشد. مسلمانان معتقد هستند که خدا یکی است، بدون شریک، فرزند و یا همسر. تنها او قابل پرستش و ستایش است. یعنی: {هر آئینه خدا نمی آمرزد که او را شریک مقرر کرده شود و می آمرزد غیر از آن هر که را خواهد و هر که به خدا شرک ورزد هر آئینه افترا بسته است گناهی بزرگ را} و {هر که بکند خطایی یا گناهی باز تهمت زند به آن بیگناهی را پس برخود برداشت افتار و گناه ظاهر را}(112) و (4:48)

شاید کمی عجیب به نظر برسد که می گوییم خداوند بسیار بخشایشگر است و تأکید می کنیم که اسلام دین عفو و بخشش است درحالیکه معتقد هستیم تنها یک گناه قابل بخشش نیست. این عقیده و باور عجیب و غیر قابل فهم نمی باشد وقتی که شما می دانید فقط این گناه قابل بخشش نیست اگر فرد بمیرد و به درگاه پروردگار توبه نکند. گاهی فرد گناهکار تا وقتیکه آخرین نفس را می کشد ممکن است خالصانه و با صداقت کامل به سوی خداوند برگردد و از او طلب بخشش نماید، چون می دانید پروردگار واقعاً بخشنده و مهربان است. توبه و ندامت خالصانه مطمئناً با عفو بخشش خداوند را به دنبال دارد. یعنی:{شود ایشان را آنچه گذشت و اگر عود کنند پس هر آئینه گذشته است روش پیشینیان} (8:38)

حضرت محمد صلی الله علیه وسلم، می فرماید: "خداوند توبه ی بنده اش را تا زمانی که مرگ گلوی فرد را نگرفته باشد را می پذیرد". همچنین می فرماید: "اسلام قبل از اینکه مرگ فرا برسد گناهان فرد را معدوم می سازد".

همانطور که در مقاله ی پیشین بحث کردیم، وقتی که فرد در نظر دارد که اسلام را بپذیرد، به خاطر گناهانی که در زندگیش انجام داده است سردرگم و شرمنده است. بعضی از مردم حیرت زده می شوند که چطور امکان دارد به فرد خوب و معمولی تبدیل شوند درحالیکه باری از جرم و گناه را به دوش می کشند.

پذیرفتن اسلام و اعلام شهادتین، صفحه ی قلب آدمی را می زداید. مانند نوزاد تازه متولد شده کاملاً بدون گناه و تیرگی می شود. این سرآغازی جدید است، وقتی که گناهان گذشته ی فرد دیگر فرد را درگیر خود نمی سازد. هر تازه مسلمانی از بند گناهان آزاد و رها است، و زندگی بر اساس ایمان به خدا را از سر می گیرد.

خداوند بشر را به غیر از پرستش خود نیافریده است، یعنی:{اینست مهمانی ایشان روز جزا ما آفریدیم شما را پس چرا باور نمی کنید} (52:56) و دانستن اینکه چگونه این عبادت خالصانه و بدون شک و تردید باشد امری حتمی و ضروری است. به هر حال جزئیات باید فرا گرفته شود بعد از اینکه فرد تشخیص داد که حقیقت والا در زندگی همان اسلام است. یعنی: {وپیروی کنید نیکوترین آنچه را که فرو فرستاده شد به سوی شما از جانب پروردگار شما پیش از آن که بیایید به شما عذاب ناگهان و از آن خبر ندارید} و {رجوع به خدا کنید و اتباع قرآن نمایید به جهت ترس از آنکه گوید شخصی وای پشیمانی من بر تقصیر کردن من در حق خدا و هر آئینه من بودم از تمسخر کنندگان}(39:56)(39:55).

وقتی که شخص حقیقت اسلام را می پذیرد، بدینسان وحدانیت خداوند را پذیرفته، زمان آن فرا رسیده که درمورد دین جدیدش آگاهی و اطلاعات لازم را کسب نماید. وقت آن است که زیبایی و سهولت اسلام را درک نماید و همه ی پیامبران و همچنین پیامبر اسلام حضرت محمد صلی الله علیه وسلم را بشناسد. اگر خداوند مقرر نماید که با پذیرفتن اسلام زندگی فرد به زودی به پایان می رسد این نشانه لطف پروردگار می باشد. چرا که پاک شدن فرد از گناهان و مانند نوزادی بدون آلایش شدن حتماً با لطف و مرحمت خداوند وارد بهشت می گردد.

پایان

ترجمه: مسعود

مهتدین

Mohtadeen.Com