بسم الله الرحمن الرحيم
اسلام آوردن دکتر واگنر گشایش دروازه ای وسیع در مقابل بحث وجدل ها در مورد آینده ی اقوام مسلمان در برزیل به شمار می آمد. به طوریکه واگنر اعلام نموده که او اصالتاً از طایفه ی زحله ی لبنانی است. او بیشاز یک بار پدربزرگش را در حال قرائت قرآن کریم دیده که این به معنی مسلمان بودن پدربزرگش می باشد.
این حقیقت شیخ خالد تقی الدین، مدیرکل مجلس اعلای ائمه ی مساجد و امور اسلامی بزریل را به تمرکز بر مهم ترین مسائلی که بر حفظ هویت مسلمان جوانان مسلمان در برزیل کمک می کند در خطبه هایش واداشته است. از جمله این مسائل تربیت اسلامی است که بر پنج محور بنا می شود:
خانه، مدرسه، مسجد و جامعه. او شرح می دهد که اگر برنامه ی روشن و همکاری بین این جوانب تربیتی نباشد عده ی بسیاری از جوانان را در برابر امواج مادیگرایی و بی بندوباری سرکش از دست خواهیم داد.
دکتر واگنر که به دست شیخ عبدالحمید المتولی، رئیس مصری هیئت وزارت اوقاف برزیل، مسلمان شده است، قدرت و عظمت الهی او را به زیارت قدیمی ترین مساجد برزیل واداشت. هنگامی که ساعت هشت و نیم شب به آن جا رسید متوجه شد درب مشجد قفل است. چرا که نماز عشاء یک ساعت و نیم پیش از آن پایان پذیرفته بود.
اما اراده ی خداوند بر آن بود که یکی از دیدار کنندگان شیخ عبدالحمید که با او تماس گرفته بود به سمت او برود. او و دکتر واگنر با هم نشسته و آن فرد از وی استقبال کرده و شروع به توضیح عبادات اسلامی و محاسن قرآن کریم نمود. همین امر باعث گشایش سینه اش و نورانی گشتن قلبش برای دین اسلام گردید.
دکتر واگنر در سال 1949 در سائوپائولو به دنیا آمد. آنگونه که خود می گوید هیچ دینی نداشت: "قران کریم را در منزل پدربزرگم و در جریان برهه ای از فعالیت داوطلبانه ام در صلیب سرخ می شنیدم. من در سال 1983 در بیشتر کشورهای آفریقایی می گشتم. به رواندا رفته و توسط یک کودک 9 ساله ی مسلح به زندان افتادم، بعد از خوردن قنداق تفنگ به شقیقه ام مرگ را با چشمانم دیدم و به شدت زخمی شدم." این زمان ای زخم را در سر خود نشان داد.
بعد از آن به سمت هماهنگ کننده ی صلیب سرخ و بعد از آن رئیس بخش استان سائوپائولو، یکی از بزرگ ترین و پر جمعیت تریبن استان های برزیل، منصوب شده و با گذشت زمان به قرآن کریم و اسلام و پدربزرگش که دست از تلاوت قرآن برنداشته بود می اندیشید. چنان شد که به جستجوی یکی از مساحد سائوپائولو برآمد. آن جا در برابر جمعیت زیادی از مسلمانان که با شادی و سرور تکبیر می گفتند و در کمال اطمینان و آرامش درونی مسلمان شده و شهادتین را بر زبان جاری ساخت.
شمار داعیان و اساتید در کشور برزیل به 60 نفر هم نمی رسد، بنابر آمار مجلس اعلای امامان مساجد و امور اسلامی برزیل، این تعداد به طور جدی تلاش می کنند هویت ملیت های مسلمان را حفظ کرده و اسلام را به جامعه ی برزیل عرضه دارد. اما این تعداد اندک در کشوری که مساحت آن بالغ بر 8،500،000 کیلومترمربع می باشد و تعداد مسلمانان آن به یک میلیون و نیم نفر می رسد، ناچیز است. برای همین اهل ایمان و مؤسسات خیریه ای که به امور اقلیت های مسلمان رسیدگی می کنند آگاه باشند که توجه ویژه ای به این اقلیت داشته باشندو ما یقین داریم که اکر این همکاری و سعی و تلاش به عمل بیاید، نقشه ی جمعیتی دین اسلام در برزیل تغییر خواهد نمود.
پایان
