شماره مقاله :

يقينا گمراهي حيثيت سراب بيابان بي پايان و ظلمت شب را دارد، و شخصي که در بيابان بي نام و نشان سفر کند، يگانه منزلش پرتگاه هلاکت و پريشاني مي باشد، و هرگونه پرسشي از وي، جوابي جز علامه استفهام ندارد، ما هم در اينجا پرسشهائي داريم که متوجه کساني است که در بيابان صلب و فداء غرق شده اند، مگر آنکه صراط مستقيم را انتخاب کنند، و خود را از باتلاق مسيحيت بکشانند. پرسش هاي که ما داريم قرار ذيل است:

1-  مسيحيان ميگويند که: به دار آويخته شدن مسيح به خاطر اتمام عدل و رحمت الهي بود، پس ما از آنها مي پرسيم: در تعذيب کردن و به دار آويختن يک انسان بي گناه چه عدل و رحمتي نهفته است؟!

2-  مسيحيان مي‌گويند که: مسيح يگانه فرزند خدا بود، پس ما ازآنان مي پرسيم که: هنگامي که مسيح – به زعم شما مسيحيان - در برابر انواع گوناگون شکنجه و اذيت قرار گرفت و بعد از آن در چوبۀ دار ميخ کوب شد و به قتل رسيد، آنگاه عطوفت و شفقت پدري کجا بود تا يگانه فرزند خود را نجات دهد؟!

3-  مسيحيان عقيده دارند که اولاد آدم بسبب گناه پدر نخستين شان مورد غضب خدا قرار گرفتند. اين عقيده نه تنها در هيچ شريعتي وارد نه شده است، بلکه مخالف با نصوص کتاب مقدس است. چنانچه در عهد قديم، سفر التثنيه، فصل 24، فقره 16 چنين آمده است: «پدر بجاي پسر کشته نمي شود، و پسر بجاي پدر کشته نمي شود، بلکه هر انسان در مقابل گناهش کشته مي شود».

در سفر حزقيال، فصل18، فقره 20 چنين وارد شده است: «موت تنها نصيب نفس گنهگار است، پسر متحمل گناه پدر نيست، و همچنين پدر متحمل گناه پسر نيست، نيکي نيکوکار تنها به سود او است، و بدي بدکار تنها به ضرر او است».

4-  آيا ناگزير بود تا پسر خدا فرود آيد، و با به دار آويختن خود کفارۀ گناهان بشريت شود؟ آيا راهي جزاين وجود نداشت؟ آيا براي الله ممکن نبود که گناهان بشريت را از  راه  ديگري عفو نمايد؟

5-  هنگامي که «پسر الله»– به عقيده مسيحيان – خود را فداي تنها گناهي ساخت که آدم علیه السلام مرتکب آن شده بود، در باره مليونها گناه غليظ تر و شديد تري که انسانها بعد از آدم مرتکب شده اند چه ميگويند؟ وکفارۀ آنها چگونه بايد شود؟

6-  از زمان ارتکاب آدم گناه مذکور را تا وقت به دار آويخته شدن عيسي علیه السلام، عدل و رحمت الهي کجا بود، و يا اينکه الله تعالي (العياذ بالله) در ميان عدل و رحمت خود سرگردان بود؟

7-  توازن در ميان گناه و عقاب آن، در همه شرايع آسماني امر ملحوظ بوده است، آيا ميان به دار آويخته شدن مسيح و گناهي که آدم علیه السلام مرتکب آن شد کدام نوع توازني  و همگوني وجود دارد يا خير؟

8-    نويسنده مسيحي که اخيرا اسلام  را پذيرفت، و عبد الأحد داود نام دارد مي گويد:

 اينکه مسيحيان ميگوند: اين راز الهي – گناه آدم و غضب خدا بر جنس بشريت – از همه اي پيامبران گذشته پوشيده ماند تا آنکه کليسا آنرا بعد از به دارشدن مسيح کشف نمود، خيلي شگفت انگيز و تعجب آور است.

او مي افزايد:  آنچه که او را بر ترک مسيحيت مجبور ساخت، ظهور بطلان همين مسئله بود، چون کليسا به او دستوراتي ميداد که عقل او آن دساتير را نمي پذيرفت. و آن ازين قرار است:

أ‌-       جنس بشريت به طور قطعي گناهکار و مستحق هلاکت ابدي مي باشد.

ب‌-  خداوند هيچ يک ازين گنهگاران را که مستحق آتش دوزخ براي ابد هستند، بدون شفيع نجات نمي دهد.

ت‌- شفاعت کننده بايد خداي کامل و بشر کامل بوده باشد، و هم چنين از گناهي که آدم مرتکب شد، پاک باشد.

آنان ميگويند: بهمين جهت عيسي علیه السلام تنها از مادر پيدا شد، تا گناه پدرش به او منتقل نه شود.

نويسنده در مناقشۀ اين موضوع از مسيحيان مي پرسد:

آيا اين گناه به مسيح از طريق مادرش منتقل نه شد؟

مسيحيان در جواب گفتند: خداوند مريم را از گناه پدرش قبل از آنکه مسيح داخل رحم او شود پاک ساخت.

نويسنده باز مي پرسد: هنگامي که خداوند به اين آساني مي تواند برخي از انسانها را از گناه پاک سازد، آيا نمي تواند که همه اي بشريت را به آساني و بدون به دار آويختن عيسي علیه السلام  از گناه پاک سازد؟

9-  آخرين سؤال از مسيحيان اين است که آيا انبياء و پيامبران پيشين چون: نوح، ابراهيم، موسي، داود، و سليمان علیهم السلام  به سبب گناه پدر شان نا پاک بودند؟ آيا اين پيامبران نيز مورد غضب خدا قرار گرفته بودند؟ و اگر چنين بود پس چگونه الله تعالي ايشان را براي هدايت بشري برگزيد؟

سایت مهتدین

Mohtadeen.Com